در صورتی که مثبت و منفی سیم های ورودی یا خروجی سنسور جا به جا وصل شده باشد، لامپ دائما روشن میماند. با اتصال سیم قرمز به +V آداپتور و سیم سفید به -V آداپتور و همچنین اتصال سیم آبی سنسور به سیم آبی لامپ و سیم سفید سنسور به سیم سفید لامپ، مشکل برطرف می‌شود.

اینکه سنسور لمسی زیر سطحی، پشت چه ضخامتی بتواند عملکرد داشته باشد به چند عامل بستگی دارد. اولین عامل آن است که سنسور فقط از پشت مواد دی الکتریک و عایق می تواند عمل نماید و میزان ضخامت با توجه به هر متریالی متفاوتی است. هر چه متریال فشرده تر باشد و ضریب دی الکتریک آن بالاتر باشد، ضخامت بیشتری قابل تشخیص است. برای مثال سنسور پشت 32 میل ام دی اف سفید عمل می نماید اما پشت 32 میل لترون نمی تواند عملکرد داشته باشد. همچنین پشت ام دی اف هایی که دارای رنگهای خاصی مانند نوک مدادی، استیل و یا غیره که دارای مواد کربنی و فلزی هستند عملکرد نخواهد داشت زیرا امواج الکتریکی از این مواد رد نخواهد شد. دومین عامل آن است که هیچ گپ هوایی بین سنسور و سطوح متریال نباید وجود داشته باشد. در بعضی موارد مشاهده شده است که سنسور پشت دو ورق ام دی اف 16 میل قرار گرفته است ولی دو ورق ام دی اف ، دارای یک گپ هوایی نیم میلی متری بوده و خوب به هم فیکس نشده اند و عملاً کارکرد سنسور را مختل کرده است و یا اینکه سنسور به واسطه اتصال بد با چسب یک دو سه به سطح فقط از دو یا سه نقطه به سطح چسبیده و یک فاصله هوایی نیم میلی متری ایجاد شده است که قدرت انتقال امواج الکتریکی را کاهش داده است. آخرین عامل آن است که هنگامی که ضخامت سطوح افزایش می یابد باید سطح تماس دست هم بیشتر شود. برای مثال هنگامی که سنسور پشت ام دی اف 16 میل قرار دارد، با لمس یک انگشت به راحتی عمل می کند اما هنگامی که پشت 32 میل قرار دارد، سنسور نیاز به لمس کف دست دارد.

تقریباً اکثر سنسورهای در کابینتی، با امواج نوری مادون قرمز کار می کنند. سنسور یک نور مادون قرمز را از ال ای دی مادون قرمز به بیرون پرتاب می کند، چنانچه در کابینت در مقابل سنسور قرار داشته باشد بازتاب آن نور به گیرنده مادون قرمز که عموماً مشکی رنگ می باشند برخورد می کند. چنانچه در کابینت در مقابل سنسور نباشد، نور مادون قرمز به گیرنده بر نخواهد گشت و سنسور به اینگونه می فهمد که درب کابینت باز است یا بسته. به خاطر اینکه بازتاب نورها بر روی سطوح تیره و غیر براق و یا شیشه ای بسیار کم است، حساسیت سنسورها در این موارد کم خواهد شد و مشکلات فراوانی را ایجاد می کند. در این موارد دو راه حل وجود دارد. اول آنکه اگر از سنسور درب کابینتی دفنی استفاده شده است در مقابل سنسور بر روی در کابینت از برچسب پولکی سفید یا نقره ای استفاده شود. دوم آنکه می توان نوع سنسور را به حرکتی حرارتی تغییر داد تا نوع عملکرد به رنگ درب وابسته نشود و به گرمای بدن فرد روبروی کابینت حساس شود.

سنسورهای زیرسطحی، تنها از پشت مواد به هم فشرده و غیر رسانا و غیر فلزی توانایی عملکرد را دارا هستند. در بسیاری از ام دی اف ها با رنگهای طوسی تیره، نقره ای و مشکی های خاص از عناصر رسانای فلزی استفاده می شود که این امر باعث مسدود شدن امواج الکتریکی سنسورهای زیرسطحی می شود. برای تست این مورد می توان در مواجهه با این موارد از یک ام دی اف خام و یا سفید رنگ استفاده کرد تا از عملکرد درست سنسور زیرسطحی مطمئن شد.

چندین اتفاق می تواند باعث این امر گردد. محتمل ترین حالت آن است که جهت مثبت و منفی سیم های ورودی و خروجی معکوس نصب شده است یعنی سیم منفی به جهت مثبت وصل شده است. احتمال بعدی آن است که جای سیم ورودی با سیم خروجی اشتباه گرفته شده است یعنی سیم آبی به آداپتور و سیم قرمز به لامپ وصل شده است. کم احتمال ترین حالت آن است که سوییچ خروجی سنسور بر اثراتصال کوتاه، دچار سوختگی شده است و سنسور معیوب گشته است.

اگر کمد مورد نظر با توجه به کارکرد قرار است محتوی ظروف و اجسام دکوری باشد، پس هنگامی که درب هم بسته است، نیاز است در مواردی چون مهمانی و یا غیره، روشن باشد. در این موارد، بهترین پیشنهاد کلید های لمسی می باشد که بتوان به تشخیص فرد، نور را خاموش یا روشن نمود. چنانچه کارکرد کمد مورد نظر، کارکرد عادی کمدی است، همان سنسور درب کابینتی دفنی و یا سنسور حرکتی حرارتی مناسب است. البته خاطر نشان می کند که چنانچه رنگ پروفیل درب کمدی، تیره هست، حتماً از برچسب پولکی نقره ای یا سفید بر روی درب و دقیقاً روبروی محل قرارگیری سنسور درب کابینتی دفنی، استفاده شود زیرا که رنگهای تیره، رفلکت مناسبی ندارند.